Mijn visie

Waarom In the Mirror?

Voor sommige gesprekken, tolkopdrachten of bijeenkomsten kijk je een keer extra in de spiegel voordat je thuis weggaat: ‘Past mijn outfit bij de (in)formaliteit van de setting? Zit m’n haar leuk genoeg? Heb ik geen etensresten tussen m’n tanden?’ Andere werksituaties zijn zodanig routine geworden dat je je de extra blik in de spiegel bespaart. Om dagelijks goed te kunnen functioneren en met plezier je werk te kunnen doen, is alleen je buitenkant inspecteren niet voldoende. Het is belangrijk om ook je innerlijke landschap regelmatig voor de spiegel te zetten.

pan_tool

Als tolk ben je je eigen instrument

Het is belangrijk dat je van binnen scherp blijft.

high_quality

Kwaliteit in de samenwerking

Kwaliteit in de vertaling die je geeft, maar óók in het contact met anderen.

group

Interpersoonlijke dynamiek

De dynamiek tussen mensen is bij elke werksituatie weer anders.

youtube_searched_for

Jezelf onder de loep blijven nemen

De enige manier waarop je kwaliteit kunt garanderen.

Als tolk ben je je eigen instrument. Het is belangrijk dat je van binnen scherp blijft, om kwaliteit te kunnen leveren. Niet alleen kwaliteit in de vertaling die je geeft, het technische aspect van het werk, maar juist ook kwaliteit in de samenwerking met verschillende mensen.

Elke tolksituatie is uniek en ook al ben je bekend met de locatie en de mensen, toch is bij elke opdracht de interpersoonlijke dynamiek weer anders.

Ik vind het belangrijk dat tolken, professionals die met mensen werken, zichzelf onder de loep blijven nemen.Dat is de enige manier waarop je kwaliteit kunt garanderen voor alle tolkgebruikers.

“In the Mirror” staat voor weerspiegeling, voor het bezig zijn met waarden, met beslissingen, met ethiek. Ik wil professionals graag ruimte bieden voor reflectie, op een veilige en verrassende manier. Van mij mag het daarbij best af en toe schuren. Ook dat past bij een spiegel. Een spiegel kan scherpe randen hebben; randen die schuren.

Reflectie vraagt om lef, om moed om naar binnen te kijken en te voelen. Te voelen wat er is. Het lichaam neemt daarbij een belangrijke plek in. Vaak ‘weet’ je lichaam al wat er is, voordat jij daar woorden aan kunt geven. Die (innerlijke) ervaring waarnemen met al je zintuigen, zonder dat dat zweverig wordt, is voor mij de basis van reflectie.